تاثیر تراکم بوته و مقادیر نیتروژن بر ویژگی های مورفولوژیک و میزان پروتئین دانه ذرت دانه ای ( Zea mays L.)

به منظور مطالعه اثر بوته و مقادیر مختلف کود نیتروژنه بر ویژگی های رشد رویشی و درصد پروتئین دانه ذرت دانه ای رقم SC704 - آزمایشی در سال 1278 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی - دانشگاه شیراز واقع در کوشکک با استفاده از طرح کرت های خرد شده - در قالب بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار انجام گردید . تیمارها شامل چهار میزان کود نیتروژنه ( صفر - 80 - 160و 240 کیلوگرم در هکتار ) به عنوان فاکتور اصلی و چهار تراکم بوته ( 6/0 - 7/4-8/8-10/2 بوته در متر مربع ) به عنوان فاکتور فرعی بودند . نتایج نشان داد که با افزایش میزان نیتروژن تفاوت معنی داری بین سطوح 80 -160 - 240 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار در مورد قطر و طول بلال وجود نداشت . کمترین میزان قطر و طول بلال مربوط به کمترین سطح کود نیتروژنه بود - که با بقیه سطوح تفاوت معنی داری داشت . ارتفاع نهایی بوته و تعداد بلال از سطح زمین افزایش یافت - اما تفاوت معنی داری بین سطوح کود نیتروژنه وجود نداشت . با افزایش تراکم بوته - قطر بلال - طول بلال و قطر ساقه کاهش یافت اما تراکم بوته تاثیری بر ارتفاع بلال - در هر بوته و ارتفاع نهایی بوته وارتفاع نهایی بوته نداشت . با افزایش میزان نیتروژن درصد پروتئین دانه افزایش یافت - اما بین مقادیر 160 و 340 کیلوگرم نیتروژن در هکتار اختلاف معنی داری وجود نداشت . با افزایش تراکم بوته - درصد پروتئین دانه کاهش یافت . بالاترین میزان دانه ( 9/2% ) از بر همکنش بالاترین میزان کود نیتروژنه و کمترین تراکم بوته به دست آمد .